juli 2013 (Emmen - Haaksbergen)

Inleiding:

Zoals gezegd, we lopen dit pad m.b.v. het oude boekje. Natuurlijk kijken we daarbij wel naar de nieuwe versie (via wandelnet.nl). Eén voordeel van de oude variant was voor ons dat deze door Klazienaveen loopt en ons daar een uitstekende overnachting leverde. Het betekende wèl dat we soms zonder markering lopen en dan is een goede kaart nogal handig. In de praktijk gebruik ik daarbij het digitale “Maps with Me”, waarbij je de kaartjes inleest (en dus off-line kunt werken). Nadat je de GPS hebt aangezet, weet je ong. 1 minuut later waar je bent. (Zie voor details: Het Materiaal; op deze website.)

 

Zaterdag, 06-07-2013 (Emmen-NS - Klazienaveen B&B Casa Portu; € 50 + TB)

Even door half tien vertrokken we vanaf station Emmen in noordelijke richting, wat in de oude variant de aanlooproute van het Noaberpad is, maar momenteel alleen nog maar bij het Drenthepad behoort. Daardoor liepen we wat te ver door, maar met behulp van bovengenoemd “Maps with Me” kwamen we zonder problemen bij de Emmer Schans uit. Daar namen we een korte rust en enkele foto's.

Vervolgens staken we de grote weg over en dwaalden rond de berg die resteert van de vuilstort. Het is daar buiten verwachting mooi. Uiteindelijk kwamen we op de Eerste Groene Dijk. Daarna kwamen we door het Oosterbos met (opnieuw) een fraai meertje.

Eerst lag het pad langs het fietspad, maar later wijkt het daarvan af. Nog later, na het oversteken van de Verlengde Splitting, loopt het weer een tijdje parallel. Een subtiel klein pijltje verwijst je naar een wandelpad, ...

Het subtiele pijtje, links van het midden..

maar uiteindelijk is er geen uitweg meer: je moet dan toch met de fietsers mee.

Kaart 21 (van de oude versie) geeft aan dat je dan verder langs de oostzijde van Klazienaveen moet lopen. Nu lag onze overnachting helemaal aan de westzijde, hoewel dat niet uit het adres blijkt: Verlengde Bladderswijk Oostzijde 17. We waren er veel te vroeg en hebben wat rondgelopen en rustig op een bankje gezeten.

Na vieren werden we uiterst hartelijk ontvangen door Gerard en Ineke Heijnen. Casa Portu is een voortreffelijke B&B; professioneel zonder kil-zakelijk te zijn. Je hebt de bovenverdieping voor jezelf (en deelt eventueel het sanitair met andere gasten.) (zie verder: http://www.casa-portu.eu/)

's Avonds gingen we bij de Chinees langs; zo oostelijk ligt Klazienaveen wel!; die was ook goed.

We hebben deze dag 20,2 kilometer gelopen in 5:33 uur; vanwege de rustpozen was de echte looptijd 3 uur en 50 minuten.

 

 Vergelijk met bovenstaand kaartje 2; inmiddels dus wèl gemarkeerd

 

 

< Terug >

 

 

 

Zondag, 07-07-2013 (Klazienaveen B&B; – Schoonebeek, H.De Wolfshoeve; € 68 (L&O))

Na een uitstekend ontbijt en het uitwisselen van trekkers-ervaringen, startten we deze dag weer met de oude Noaber-variant; pas op kaart 22 zouden we de markering (van de nieuwe route dus) weer tegenkomen. Eerst liepen we naar ...

... en door het Barger Oost(hoog)veen ...

... en vervolgens volgden we een slingerend pad over het Amsterdamsche Veld.

We volgden nu de markering van de nieuwe versie en kwamen dus in Weiteveen terecht, ergens tussen kaart 22 en 23. Bij het verlaten van het dorp bleek er een cafeetje open te zijn en konden we een colaatje drinken. Via de Oosteindsche Landen (alle namen staan in de oude spelling) en het Oosterse Bos liepen we op Schoonebeek aan. Om de Wolfshoeve te bereiken, moesten we een heel stuk het dorp in lopen; Jacomine geloofde eigenlijk niet meer dat we nog bij een overnachting zouden komen. “Maps with Me” hield er voor ons de moed in: De Wolfshoeve bestond, had een kamer voor ons en was van een goed gehalte.

Later dronken we een pilsje en nog later kozen wwe voor het verrassingsmenu. Daar waren we niet zo blij mee! Is het een verrassing als je alles van je verlanglijstje tegelijkertijd krijgt? Dat heet afnemend grensnut. Afgezien daarvan kregen we zo veel te veel vlees. Ook het ijs verraste ons niet in positieve zin.

Nog een echte Ja-knikker, voor toeristen..

Vandaag liepen we 23,1 in 5 uur en 50 minuten; de echte looptijd (excl. rust) was 4:17h.

 

 

 

< Terug >

 

 

 

Maandag, 08-07-2013 (Schoonebeek – Esche B&B/VvdF, M.Jeurissen; € 50 (L&O))

De volgende morgen liepen we eerst weer even naar het oosten (terug dus) om vervolgens in zuidelijke richting Duitsland in te lopen. Daar bleken nog (of weer) ja-knikkers in de weer, terwijl er in Schoonebeek alleen nog maar eentje staat om (oudere) toeristen een nostalgisch gevoel te geven.

Pal voor Haselaar (kaart 25) maakten we een praatje met een autochtoon. Het bleek te kloppen wat het boekje ons had gemeld. Men spreekt in het Graafschap Bentheim Nederlands, … omdat het de voertaal in de Kerk en Catechisatie is (was?). Onderling bleek men bij de Supermarkt annex Konditorei Schoemaker ...

... aan de rand van Emlichheim toch Duits (en een Saksisch dialect) te spreken. Dat gaf ons de gelegenheid ons Duits weer eens op te halen.

We gingen tegen tienen verder langs de Vecht(e).

Na ongeveer 6 km staken we bij Hoogstede de rivier over. Oorspronkelijk was het de bedoeling hier te overnachten, maar de eigenaar van de B&B was op vakantie. We moesten daarom wel verder naar Esche. (Achteraf bleek dat de dagelijkse etappes daardoor beter uitkwamen.)

Esche ligt op de nieuwe Noaber-route, maar voor ons was het zelfs zo dat we voor kilometers “van de kaart” waren, letterlijk en figuurlijk.

Het verkeerd interpreteren van een markering deed ons zelfs even naar het noorden lopen, maar toen dat eenmaal weer geregeld was (“Maps with Me”) kon ik, overeenkomstig de afspraak, bellen dat we over een half uurtje aanwezig konden zijn. Nu bestaat het dorp uit weinig meer dan 6 huizen, toch lukte het om met een enorme omweg op het juiste adres aan te komen.

Het was de tweede woning van het B&B-echtpaar, wat ons in de luxe situatie bracht 's nachts het hele huis voor onszelf te hebben.

Net als gister was er een welkomsdrankje en 's ochtends een vorstelijk ontbijt. Ten onrechte meende ik dat het geen VodF-overnachting (meer) was.

We waren vandaag 8:39h onderweg, waarvan 3:02h rust; we legden 30,7km af in 5:37h.

 

 

 

< Terug >

 

 

 

Dinsdag, 09-07-2013 (Esche B&B – Ootmarsum, H***De Rozenstruik; € 148 (DP))

We startten ermee een stukje langs de rivier en door een natuurreservaatje (Brünas Heide) te lopen. Daarna slingerde de route naar de grafheuvels van de Spölberg,

alwaar we een koffiestop maakten., via (de) Gölenkamp gingen we in de richting van Uelsen,

waar we rond kwart voor twaalf wat gebruikten op het terras van het hotel waar we oorspronkelijk gepland hadden te zullen overnachten. Hierna passeerden we de molen ...

... en draaiden om het plaatselijke zwembad (lastig routedeel) en kwamen om ongeveer half één op de Höcklenkamp enkele reconstructies van woningen uit o.m. de Bronstijd tegen.

Na wat bosachtig terrein ...

... en een (afgesloten) uitkijktoren ...

... kwamen we Nederland binnen en draaiden om de Paardenslenkte heen.

We kwamen hierbij samen met het Twentepad.

Slingerend door het Onland en het Springendal ...

Welk gewas is dit??

... bereikten we het fraaie stadje Ootmarsum, waar we overnachting vonden in hotel De Roozenboom.

 

Aanmerkelijk groter dan het hier lijkt...

Kamer en voeding waren helemaal in orde.

De 26,5km legden we af in 7:10h, waarvan 4:53h echte looptijd.

 

 

 

< Terug >

 

 

 

Woensdag, 10-07-2013 (Ootmarsum – Losser, H***Marktzicht; € 87,50 (L&O))

Na het uitstekende ontbijt gingen we door het stadshart van Ootmarsum ...

... verder op de route (en verlieten daarbij het Twentepad). Het eerste deel van de dag was er een zonder veel belevenissen. Na de Voltherbroekweg langs het Kanaal Almelo-Nordhorn kozen we al snel voor een inkorting om de 7km van kaart 33 wat te beperken en dus ook het dagaantal kilometers vandaag wat overzichtelijk te houden.

Daarvoor had men in de nieuwe versie van het Noaberpad overigens ook besloten, maar dat ontdekte ik pas bij thuiskomst; in de praktijk zullen we een vergelijkbaar aantal kilometers hebben gelopen, maar het waren voor ons allemaal asfalt-kilometers. Niet zo mooi, maar het schoot wel goed op.

De (onze) aanloop naar de Havezathe Het Everloo was overigens wel schitterend en de koffie aldaar lekker. Het interieur is er prachtig, museaal.

Vervolgens kruisten we het Twentepad op de Paaschberg/Hoge Lutte, waarna het op de Lutte aan ging.

Halverwege kaart 36 liepen we via de Jöpke-, de Snippert-, de Nederzetting- en de Oldenzaalse Veenweg Losser binnen. Zonder veel moeite vonden we het hotel.

Ik had Jacomine beloofd dat we vandaag geen 30 km zouden lopen. Het lukte: 29,7km (in 6:44h – 1:21h rust).

 

 

 

< Terug >

 

 

 

Donderdag, 11-07-2013 (Losser – Natuurvriendenhuis Den Broam; € 36 + TB)

Ook met hotel Marktzicht was maar weinig mis en na een goed ontbijt zochten we in zuidelijke richting de route weer op. Die vonden we bij Lutte Zwaverink. In die omgeving werd ons verzocht goed op te letten, maar ... waarop eigenlijk?

Pas op voor ... , Kijk uit (naar)?

Bij het spoorlijntje naar Gronau moesten we de onvermijdelijke route-omleiding volgen en knoopten daar vervolgens een route-aanpassing aan vast, omdat we zin in koffie hadden en daarom Glanerbrug in liepen.

Om weer op de route terug te keren, liepen we het dorp door en zagen bij de Ouverturestraat ons eerste merkje weer. Een stuurfout van mij bracht ons nog bij Gasthof Gleis, waardoor we meer van de route deden dan de bedoeling was; een paar honderd meter meer: heen en terug.

Al gauw, na het passeren van de N35, kom je daarna in het Aamsvelder hoogveen, om vervolgens op de zuidelijke rand van Enschede aan te lopen. Dat was ons welbekend van het Trekvogelpad en Overijsselpad (LAW2.2).

 

Hij heeft zich niet vertoont; misschien viel het toch mee!

Iets zuidelijker bleven we wat te lang op de Groene Laan, waardoor de Aamsvelder weg nodig is om weer op de route te komen. Minder fraai dan de route: druk asfalt. Vervolgens slingerden we door het Witte Veen.

Veenpluis

Toen van die paaltjes waar ik het straks nog even over moet hebben. (Let op de linkeraanduidingen, ik heb mij in alle mogelijke bochten moeten wringen op ze zichtbaar op de foto te kunnen krijgen.)

Tenslotte kwamen we via een sluippaadje dat ik mij nog van de vorige keer herinnerde bij Den Broam aan.

We konden ons op een tweepersoonskamer installeren, kregen wat te drinken (en hoefden niet aan het corvee).

's Avonds onderzochten we vast de route voor de volgende dag en aten wat bij “Erve de Hooge Esch”, het plaatselijke pannenkoekenrestaurant.

Vandaag liepen we 29,9km (in 7:14h met daarbij 1:40h rust).

 

 

 

< Terug >

 

 

 

Vrijdag, 12-07-2013 (Den Broam – Haaksbergen-BS)

Na een eigen gemaakt ontbijt, konden we vertrekken, maar toch niet zo dat we niet werden uitgezwaaid door de huiswachten van Den Broam.

Vandaag zouden we zo lang mogelijk het nieuwe tracé van het Noaberpad aanhouden, om daarna in Haaksbergen de bus naar Oldenzaal-NS te nemen. Het kwam erop neer dat we eerst een stuk langs de Buurser Beek zouden lopen en door bos (o.a. een jeneverbes-"plantage")

en hei, schitterende (Erica-)heide,

zouden gaan. Vervolgens zouden we weer zo lang mogelijk voor het schouwpad van de beek kiezen.

Via de Morsinkhofweg zouden we vervolgens naar het busstation van Haaksbergen lopen. Goed kaartmateriaal uit Den Broam en het onvolprezen “Maps with Me” maakten e.e.a. een (zacht) eitje. Een mooie route, een prachtige dag, zonder oriëntatieproblemen. Even snel de opmerking dat de bus eigenlijk al vertrokken was, toen we aankwamen, maar toch nog even voor ons stopte (waardoor we onwaarschijnlijk snel thuis waren), om daarna de ergernis van de dag te kunnen benoemen:

DE WANDELNETPAALTJES VAN TWENTE E.O.

Ooit eens heeft men in Oost-Frankrijk markering met wit-rode verf bedacht. Men markeert over het algemeen “gaandeweg”; dat is efficiënt en vooral belangrijk bij kruisingen en op boomloze, stenige gebieden. (Natuurlijk zijn er uitzonderingen, b.v. bij sterk stijgende en/of slingerende bergpaden; denk aan de omgeving van Chamonix). Verder is het gebruikelijk om na een afslag na ongeveer 100m een bevestigingsmerkje te plaatsen. Een en ander staat los van regionale (b.v. Waals België: richtingveranderingen) en individuele voorkeuren van de markeerders.

Ieder die de GR5 heeft gelopen, weet van de ramp in Luxemburg en Zwitserland, waar men liever kiest voor aan het bureau bedachte paaltjes (en waar over de plaatsing op dezelfde plaats wordt beslist). Eén overhangende tak en je bent je route kwijt. Daarvoor heeft Twente nu ook gekozen. Twee voorbeelden van “schitterend” geplaatste paaltjes gaan hierbij. (De ene vier foto's terug, de ander ....)

... niet verzonnen ...(Z17)

Overigens heeft het ons (onze fout natuurlijk, moet je maar niet zoveel GR's lopen) moeite gekost om ons te realiseren dat een haaks op de route geplaatst merkje betekent dat je rechtdoor moet; waarom dàn niet een pijl “omhoog” (met “wit” aan de linkerkant) zoals bij paarse en geel gekleurde pijlen blijkbaar wel kan. Waardeloos!!

Vandaag geen rust genomen, we deden de 11,1km in 2:05h. In de 6½ dag dat we liepen, deden we 171,2 km.