De GR's

 GR staat voor Grande Randonnée, Gran Recorrido en Grote Routepaden, meerdaags tochten in Frankrijk, Spanje en België. In Nederland spreken we van Lange AfstandsWandelpaden (LAW's). De beroemdste GR is de GR5, van Hoek van Holland naar Nice (zeggen we meestal). Als je in Nice aankomt, blijkt dat men er daar vanuit gaat dat je vanuit Nice naar Rotterdam loopt (hoewel die stad op het bijgaand kaartje op de plaats van Antwerpen lijkt te liggen). In België meent men dat de route in Knokke start, en in Nederland strijden Hoek van Holland en Berg op Zoom om de eer. Veel lopers lopen de GR5 na het Pieterpad, waardoor dit laatste weer als aanlooproute van de GR (die dan op de St.Pietersberg start) geldt. Fransen overigens starten de GR5 meestal in Wissembourg (dat is hun aanlooproute, die bij de Donon aansluit op de grote GR5). Voor ons persoonlijk geldt dat de GR5 in Uitgeest start, bij het Akersloter pontje overgaat op het Trekvogelpad, om in Amsterdam aan te sluiten op het Pelgrimspad, waarna de GR5 dan "echt" begint in Maastricht. De GR5 heeft als Europese Lange Afstandsroute de code E2.

Er zijn in Zuid Frankrijk twee varianten: de ene voert naar Nice, de andere gaat naar Menton. Deze laatste wordt door de meeste Franse lange-afstandlopers gekozen: de aankomst is Menton is veel mooier dan die in Nice èn één van de varianten die je naar Menton brengt, gaat door de Mercantour, een schitterend gebied.

Voor de meeste buitenlanders geldt als de officiële afsluiting de aankomst in Nice en, inderdaad, de uitgever van de routebeschrijving, de FFRF, heeft daar wèl en niet in Menton een "einde-route-bordje" opgehangen.

 

Vanuit Menton zijn we in westelijke richting naar de GR4 gelopen (om de Gorges du Verdon van dichtbij te zien). Inmiddels zijn we in Carcassonne aangekomen, waar we onszelf ontmoetten, omdat we enige tijd daarvoor vanuit Zuid-Spanje daar ook waren aangekomen.

 

Van de GR7 hebben we in Spanje een stuk gelopen, van Tarifa naar Baza. De problemen waren vergelijkbaar met die van de GR11, vandaar (maar ook vanwege het weer in de periode dat we een stuk gepland hadden) dat we uitweken naar de kust, waar we onze eigen GR"92" (die hier en daar overigens wel officieel gemarkeerd is) probeerden te maken. In Catalunya (en inmiddels ook in een aantal andere provincies) is de GR92 volledig beschreven en gemarkeerd.

 

De GR10 (in de Pyreneeën) is welbekend, maar wordt door Nederlanders veel minder gelopen. Hij start in Hendaye en eindigt in Banyuls-sur-Mer. Natuurlijk kan men ook van oost naar west lopen, maar i.t.t. de Nederlandse loopboekjes, wordt de route maar op één manier beschreven: van west naar oost. Het is de eerste grote route die wij ooit gelopen hebben. We hebben daar een "Pyreneeën-gevoel" aan over gehouden: inderdaad, "heim"wee.

 

De GR11 (de Spaanse Pyreneeën-tocht) heeft niet hetzelfde aanzien als de GR10. Dat heeft ermee te maken dat Frankrijk een wandelland is  en Spanje niet. Daarnaast of daardoor is het vinden van voldoende overnachtingen aldaar een groter probleem.